The Deep South 2015


19.9 Amicalola Falls State Park + The Appalachian Trail

Een heerlijke dag in de natuur!

Na wederom een heerlijk ontbijt zijn we al vroeg naar Amicalola Falls State Park gereden. Een rit van ongeveer een uur.

  
Jaren geleden heb ik op advies van mijn collega Jan-Willem het boek "A walk in the woods" van Bill Bryson gelezen. Dit boek is zo grappig! Ik heb hele stukken voorgelezen aan Erik, geweldig. Het boek beschrijft hoe 2 mannen (op leeftijd) de Appalachian Trail gaan lopen.

Vanuit Amicalola Falls State Park start The Appalachian Approach Trail, het begin/einde van de Appalachian Trail.

The Appalachian Trail is een 3500 km (2175 mijl) lang, afgebakend lange afstand wandelpad door de Appalachen in het oosten van de Verenigde Staten. 
Deze tocht start bij Springer Mountain in Georgia en eindigt in de staat Maine (of visa versa).

Maar first things first. Na de entree betaald te hebben in het visitor center zijn we naar een uitkijkpost gereden. Na een korte wandeling zagen we de onderkant van de waterval, mooi !!!


Daarna zijn we een stukje verder gereden naar de bovenkant van de falls. We hadden natuurlijk ook de 425 trappen kunnen lopen maar dat ging ons een beetje te ver.


Bij de Amicalola Falls Lodge hebben we lekker een kop koffie gedronken en van het uitzicht genoten. Daarna hebben we een korte wandeling gemaakt, die was mooi maar een beetje te kort.

Autowrak in het bos

We zijn weer teruggereden naar het Visitor Center. Erik had vandaag zijn Arizona t-shirt aan en jullie willen niet weten hoeveel mensen hem gevraagd hebben of hij uit Arizona komt. Zo leuk om dan de reacties te zien als we zeggen dat we uit Nederland komen.

We besloten de wandeling naar de Reflection Pool te maken maar eerst moest een foto gemaakt worden aan de achterkant van het Visitor Center. Hier start  namelijk de Appalachian Approach Trail, zeg maar de weg richting de Appalachian Trail. Daarna hebben we een stukje van deze Approach Trail gelopen tot aan de Reflection Pool.


Hier zagen we een rups. Niets bijzonders zullen jullie denken maar onderweg zagen we continue een soort van spinnewebben. Het lijkt wel of die zijn gemaakt rondom verdorde bladeren, heel apart om te zien. In 2007 hebben we dit ook al langs de Blue Ridge Parkway gezien.

De rups in kwestie
Één van de vele spinnewebben in de bomen
De waterschildpad, vaste bewoner van Reflection Lake


We hebben de wandeling " Creek Trail"  terug genomen richting auto. Op een picknickplek hebben we lekker geluncht met appels, bananen, chips, cashewnoten en twix (heeeel gezond).

Op afstand werden we in de gaten gehouden door deze 'squirrel' die hoopte een paar restant kruimels

's Ochtends hadden we een print gekregen met de beschrijving hoe we bij de officiele start van de Appalachian Trail, de top van Springer Mountain,  konden komen. Een route van 25 mijl over gewone verharde weg en daarna nog een stuk van 6,5 mijl over een gravel weg. Ja, je moet er iets over hebben om een specifieke foto te maken, ha ha ha.



Nadat we de onverharde weg hadden gereden moesten we nog bijna 1 mijl wandelen, bergop over allerlei dikke keien, boomstronken en wortels maar het we vonden het zeer de moeite waard.
Er waren veel wandelaars die speciaal voor de plaquette van de start (en eigenlijk ook de finish als je in Maine begint) te fotograferen.

plaquette van de Appalachian Trail bovenop Springer Mountain



 Het verstopte logboek voor wandelaars van de Appalachian trail. Hier kun je je ervaringen in opschrijven.


We hebben even met een paar andere wandelaars gekletst en daarna teruggelopen en 1.30 uur teruggereden naar ons hotel.
Onderweg naar huis kwamen we nog deze 'hillbilly cabin' tegen...


Het was een heerlijke dag in de natuur.


PS: de film 'A walk in the woods' met Robert Redford en Nick Nolte is uit, die wil ik uiteraard graag zien.



2 opmerkingen:

  1. Tanja12:13

    Zo te zien genieten jullie volop, zowel in de stad als in de natuur. Heerlijk gewandeld, mooi watervallen gezien en een mooie specifieke foto bij de officiele start van de Appalachian Trail, haha!! En natuurlijk een heerlijke voedzame lunch -:).
    De komende dagen staan in het teken van Elvis. Erik....... vooral voor jou: geniet met volle teugen!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het was echt de moeite waard. Velen zullen het wel raar vinden dat we zo ver gereden zijn, en vooral die gravel weg was wel uitdagend, maar het was echt heel bijzonder.

    BeantwoordenVerwijderen