The Deep South 2015


5.10 Great Smoky Mountains

Een heerlijke dag in de Smokies.

We hadden slecht geslapen, niet verrassend aangezien we op tijd op moesten, dan slapen we altijd wat onrustig. Het kan ook aan het lekker eten bij Olive Garden gelegen hebben :). Om 4 uur heb ik op de klok gekeken en daarna eigenlijk alleen nog maar een beetje gedoezeld. Zodoende waren we op tijd op, hadden nog tijd voor koffie op de kamer en zijn om 6.45 uur vertrokken!

De rit vanaf ons hotel naar Cades Cove duurt ongeveer 50 minuten dus even over half 8 waren we daar. De hekken waren al open en er reden al voldoende auto's. Op het eerste stukje zie je vooral kalkoenen en mooie uitzichten. Pas na een tijd wordt het écht interessant.


We reden weer op een stuk waar pionnen en linten staan/hangen en toen we onder een van de bomen doorreden (waar we dus niet mogen stoppen!) zag Erik een beer in de boom. We hebben de auto geparkeerd waar het mocht en zijn uitgestapt. We zagen door de verrekijker alleen een grote zwarte vlek in de boom. Wat vooral bijzonder was is dat we de takken in de boom zagen bewegen én we hoorden enorm gekraak van de takken die door de beer werden kapot gebeten. Wij waren op dat moment met ons tweeën. Al snel stopten er meer auto's met de vraag "what are y'all looking at?". Als je dan zegt dat je een beer in de boom ziet en hoort volgen meer mensen. Wij hebben dus met ons tweeën een bearjam (beer-file) veroorzaakt!!!

Start van de bearjam

René Wierda en ik hebben in Yellowstone een keer geprobeerd om een squirrel-jam (eekhoorn file) te veroorzaken, dat was helaas niet helemaal gelukt, toch René ?

De beer liet zich echter niet zien dus wij besloten door te rijden. Bij het tussenstraatje Sparks zijn we naar links gereden om zo niet het hele rondje te hoeven doen. Heel veel hertjes, kalkoenen en prachtige vergezichten!


Bij het Visitor center wilden we gebruik gaan maken van de toiletten maar toen we weer bij "onze" boom kwamen stonden er veel auto's.  Ik ben uitgestapt met het fototoestel en Erik ging een parkeerplek scoren. 
(Chris, this was at that spot where we spent hours in 2009)

Ik stond werkelijk eerste rang !!!! Zo gaaf, een prachtige, redelijk grote beer, boven in een ietwat kale boom, geweldig in het zicht. We hoorden uit de verte al een gestreste parkranger aankomen dus we hebben zoveel mogelijk foto's gemaakt. OK, misschien waren we een klein beetje te dicht bij maar we zagen de beer zo relaxt in de boom liggen eten dat we wisten dat we op dat moment veilig waren. Op het moment dat er ook maar enige beweging zou komen, waren we zeker teruggelopen.
Het was zo bijzonder, echt geweldig!










De vrouwelijke ranger kwam en joeg ons allemaal weg, écht weg maar wij hadden waar we voor kwamen, foto's! Helemaal opgewonden kwamen we aan bij het Visitor center en zeiden tegen elkaar: nou, we kunnen naar huis, beter wordt het niet.

We zijn helemaal teruggereden naar het beginpunt en hebben daar lekker op de picknickplek geluncht, heerlijk in de zon naast een kabbelend riviertje. Wat een heerlijke dag.

Daarna hebben we toch nog maar een rondje gedaan. We stonden gigantisch in de file, heel ver van "onze" boom. Er was echter niets meer te zien. De vrijwillige parkrangers hebben het hier echt niet in de hand!


We besloten dan ook in een ruk terug te rijden om iets anders te gaan doen. Maar onderweg hebben we toch nog een korte tussenstop gemaakt omdat er natuurlijk weer een beer was. Dit keer op de grond in het bos. Geen prettige plek om foto's te maken maar wel super om er weer een te zien, een kleinere beer dit keer.

Toen was het tijd voor Clingman's Dome. Een 2024 m hoge top waarbij je tot redelijk boven kunt rijden, de laatste halve mijl gaat te voet, heel stijl omhoog. Morgen zullen we last van onze kuiten hebben! Er is een uitkijktoren gemaakt met 360 graden uitzicht. Aan een kant van de berg hing veel mist dus daar konden we niets zien; aan de andere kant was het prachtig.




Bij Newfound Gap hebben we natuurlijk foto's gemaakt, net zoals in 2009, zie verslag. Je staat daar op de grens van Tennessee en North Carolina. Daarna zijn we moe maar voldaan terug naar ons hotel gereden waarbij we hier en daar nog even gestopt zijn voor een foto van de herfstkleuren die een klein beetje beginnen door te komen.

Mr. North Carolina

Mrs. Tennessee

In het Great Smoky Mountains krantje las ik dat in de hoger gelegen delen van het park de verkleuring tussen 1 en 15 oktober begint. De lager gelegen delen volgen later.






Het was een super mooie dag in de Smokies !

1 opmerking:

  1. Tanja21:31

    Hallo Reny en Erik. Ik ben weer helemaal bijgelezen. Steeds opnieuw vind ik het knap dat je zo'n typerend verslag kunt schrijven. Heel leuk om te lezen en natuurlijk om de prachtige bijbehorende foto's te zien. Enige foto's van de beer!! Ik zou het toch wel eng vinden om dichtbij te komen, brrr.... Heerlijk dat jullie zo genieten van deze, toch wat andere, reis. Ben ook blij voor jullie dat de ergste regen weer voorbij is en het heerlijk weertje is. Nog hele mooie dagen samen. Dikke poen.

    BeantwoordenVerwijderen